فایل شماره 4566 |
 |
۱۹۹۰
۴۵۷
۸
۱۹۹۱
۴۶۳
۱
۱۹۹۴
۵۵۱
۶
۱۹۹۸
۶۲۵
۲
قره نژاد ، ۸۶ ، ص۲۳
شکل ۳-۱ نمودارتعداد گردشگران دنیااز ۱۹۵۰-۱۹۹۸ (قره نژاد ، ۱۳۸۶ ، ص۲۴)
در سال ۱۹۹۵جهانگردی و کسانی که در سطح جهان با هدف گذراندن تعطیلات و تفریح به مسافرت رفتند به ۵۶۳ میلیون نفر و درامد حاصل از آن منهای هزینه حمل و نقل) به بیش از ۳۹۹ میلیارد دلار آمریکایی رسید. سازمان جهانی جهانگردی پیش بینی می کند که در سال ۲۰۰۰ تعداد کسانی که برای گذراندن تعطیلات و تفریح به مسافرت می روندو ۷۰۲ میلیون نفر می رسد و در سال ۲۰۱۰ این تعداد به ۱٫۱۰۸ میلیارد نفر رسید. در دهه ۱۹۸۰ درآمد حاصل از جهان گردی در سطح بین المللی سرعتی بیش از تجارت جهانی داشت و اینک از نظر ارزش صادراتی ، درصد بسیار زیادی را تشکیل می دهدو بسی بیش از مجموع فرآورده های نفت و محصولات خودرو وقطعات یدکی آنهاست ( قره نژاد،۱۳۸۶، ص۲۵).
۳-۳٫ اثرهای دیگر جهانگردی
نقش صنعت گردشگری و جهانگردی تنها در رشد اقتصادی و ایجاد شغل نیست. در بخش های مختلف این کتاب در این باره بحث می کنیم که صنعت پایدار جهانگردی چگونه می توان در سطح جهانی مورد قبول واقع شود و شور ها چگونه می توانند وسایل رشد و توسعه ی این صنعت را فراهم آورند.مقصود از صنعت پایدار گردشگری و جهانگردی عبارت است از تامین نیاز های کنونی جهانگردی و مناطق میزبان و در حال حفظ و افزایش فرصت های مناسب برای آینده. در این کتاب در مورد همچین مباحثی بحث خواهیم کرد..
صنعت گردشگری و جهانگردی می تواند به عنوان محیطی، منافع و مزایای مثبت برساند و از سوی دیگر برای حفظ منابع طیبیعی و نیز منابع ساخت دست بشر مفید واقع شود و این کار ها در سایه ی ایجاد تشکیلاتی برای حفظ حیات وحش ، حفظ بناها و یادبودهای تاریخی و سرانجام حفظ منابع بکر طبیعی میسر می گردد. همچنین از نظر فرهنگی و اجتماعی فایده های زیادی دارد. این صنعت می تواند با شناسایی فرهنگ های خاص و ترویج آنها موجب افزایش آگهی های مردم نسبت به سنت های بومی و محلی شود. صنعت گردشگری و جهانگردی به تجدید حیات هنر ، هنر دستی جامعه میزبان ، ایجاد مراکز مخصوص برای انجام این کارها و سرانجام فروشگاه های صنایع دستی کمک های شایانی می کند.طرفداران این صنعت بر این باورند که این صنعت می تواند تنش های سیاسی را کاهش دهد و برای صلح جهانی عاملی تعدیل کننده به حساب آید. در حالی که مرز های خارجی کشور ها کمرنگ می شود پدیده ای بنام دهکده جهانی مفهموم و معنای پیدا می کند و بدین گونه دنیا روز به روز کوچکتر و افراد به هم نزدیک تر و صمیمی تر می شوند.
صنعت گردشگری و کشورهایی که به آن متکی هستند باید برای جهانگردان جوی امن بی خطر سالم بوجود آورند تا این پدیده بتواند در محیطی آرام و خالی از هر نوع آزار به رشد و توسعه خود ادامه دهد. (وای گی ،۱۳۷۷،ص ۴۷)
۳-۴٫ انواع سازمان‌هاى جهانگردى
می توان سازمان هایی که در زمینه ی جهانگردی فعالیت می کنند و نیز صنعت جهانگردی را به چندین شیوه تقسیم کرد. شاید معقول بندی طبقه بندی این باشد که اساس کار خود را بر نوع هدف سازمان در چه مسیری گام بر می دارد (به عضویت کدام دسته سازمان در می آید) زیرا، هر سازمان می کوشد، تا منافع مورد نظر خود و اعضا را تامین کند.
۳-۴-۱٫ سازمان‌هاى بخش عمومى
صنعت جهانگردى در بستر یا محتواى ساختارهاى دولتى انجام مى‌شود که مستلزم تدوین و اجراء قوانین، مقررات، بستن قراردادها و عمل یا اقدامات زیادى مى‌شود. مسئله‌هائى که از این بستر یا محتوا نشأت مى‌گیرد، موجب مى‌شود که بین دولت‌ها ارتباط و همکارى لازم به‌وجود آید. سازمان‌هاى بخش دولتی، زمینه را براى پرداختن به چنین مسئله‌هائى فراهم مى‌آورند. معمولاً سازمان‌هاى بخش دولتى از نمایندگان دولت مانند وزیران، رؤساى دوایر و مدیران کل و سازمان‌هاى مرتبط با جهانگردى تشکیل مى‌شوند.
۳-۴-۲٫ سازمان‌هاى بخش خصوصى
به‌طور کلى سازمان‌هاى بخش خصوصى از شرکت‌ها، نهادها و جوامعى تشکیل مى‌شوند که داراى منافع یا هدف‌هاى مشترک هستند. چنین سازمان‌هائى براى اعضاء خود این زمینه را فراهم مى‌آورند تا مسئله‌هائى را که از نظر آنها و از دیدگاه صنایع ذى‌ربط اهمیت دارد، شناسائى کنند و به ارائهٔ استانداردها و صدور دستورالعمل‌هائى بپردازند، درصدد افزایش کارشناسانه نمایند و سرانجام به اقدامات دیگرى که لازم بدانند، دست بزنند. در بسیارى از موارد، سازمان‌هاى بخش خصوصى کمر همت مى‌بندند تا قوانین را تغییر دهند، مقرراتى را تعدیل یا لغو کنند و مى‌کوشند تا هر نوع مانع و عامل محدودکننده‌اى را از سر راه خود بردارند.
۳-۴-۳٫ سازمان‌هاى منطقه‌اى
از آنجا که جهانگردى با جغرافیا رابطه‌اى تنگاتنگ دارد، بسیارى از سازمان‌هاى جهانگردى بر مبناى منطقهٔ جغرافیائى (به سبب نزدیک بودن به یکدیگر) به‌وجود آمده‌اند. اغلب، هدف از تشکیل این سازمان‌ها تبلیغات و بازاریابى بوده است و آنها کوشیده‌اند تا بر میزان آگاهى ساکنان یک منطقهٔ خاص بیفزایند. منطق بازاریابى منطقه‌ای، بر پایهٔ این استدلال قرار دارد که مسافران و جهانگردان بالقوه بیشتر به جذابیت‌هاى منطقه توجه کنند، به‌ویژه اگر منطقهٔ موردنظر براى این افراد ناشناخته باشد. همچنین سازمان‌هاى منطقه‌ای، ساکنان یک مکان (مقصد مسافران) را قادر مى‌سازند تا منابع خود را یکپارچه نموده و به‌صورتى قوى‌تر در صحنهٔ مبارزه‌هاى تبلیغاتى و بازاریابى ظاهر شوند. سازمان‌هاى منطقه‌اى به‌هنگام طى سیر تکاملی، هدف‌هاى خود را گسترش مى‌دهند، آنها را از مرزهاى بازاریابى فراتر مى‌برند و درصدد ایجاد تشکیلات جهانگردى و تمهیدات سیاسى برمى‌آیند.
۳-۵٫ هدف‌هاى سازمان‌هاى جهانگردى
صنعت جهانگردى و دولت‌ها با چالش‌هاى گوناگونى روبه‌رو مى‌شوند. صنعت جهانگردى با سرعت بسیار زیاد پیچیده، رقابتى و جهانى مى‌شود؛ از این رو، بخش‌هاى خصوصى و عمومى ناگزیر مى‌شوند تا هر چه بیشتر خود را با بازار در حال تغییر این صنعت سازگار نمایند. براى تأمین این‌گونه هدف‌هاى صنعت جهانگردى مى‌توان از سازمان‌هاى بین‌المللى به‌عنوان ابزار یا وسیله‌اى مناسب استفاده کرد. این سازمان‌ها مى‌توانند شبکه‌هائى را به‌وجود آورند، منابع خود را یکپارچه کنند و از طریق چنین سازمان‌هائى صرفه‌جوئى‌هاى اقتصادى نمایند (یعنى همان چیزى که هیچ‌یک از اینها به تنهائى از عهدهٔ آن برنخواهد آمد). گذشته از این، چنین سازمان‌ها، شرکت‌ها و دولت‌هائى مى‌توانند به قدرت و اعتمادبه‌نفس بیشترى که در سایهٔ تکیه بر مجموعهٔ نیروها به‌دست مى‌آید، مسئله‌ها و مشکلات خود را بهتر و راحت‌تر حل کنند. بنابراین، سازمان‌هاى جهانگردى داراى هدف‌ها و دستورالعمل‌هاى گوناگون و مختلف هستند.
۳-۵-۱٫ تأمین منافع صنعت جهانگردى
فرض کنیم اساسى‌ترین سازمان، اتحادیه‌اى است که اعضاء آن حرفه یا بخشى از این صنعت را بر عهده دارند. اصولاً این سازمان‌ها به مسئله‌هائى مى‌پردازند که منافع خاصى از آنها را مطرح کند. فعالیت سازمان‌هاى مزبور از این قرار هستند:
ـ نظارت بر قوانین، مقررات و سایر تصمیمات قانونى که بر این صنعت اثر مى‌گذارد.
ـ مشورت با قانونگذاران و ارائهٔ توصیه‌هائى در مورد اثرات بالقوهٔ آن قوانین و مقررات.
ـ تعیین استانداردهائى براى جنبه‌هاى خاصى صنعت در زمینه‌هائى مانند فعالیت‌ها، ارائهٔ گزارشات مالى و تهیهٔ آمار.
فرم در حال بارگذاری ...
|
[یکشنبه 1401-04-05] [ 12:10:00 ق.ظ ]
|
